Φανή Παπαθεοχάρη "Ξέρω" || RADIONOTES.EU MAGAZINO

 Ολοκαίνουριο τραγούδι από την αγαπημένη μας Φανή Παπαθεοχάρη "Ξέρω". Τους στίχους και τη μουσική τους υπογράφει η ίδια καθώς τόσο η παραγωγή όσο και η ενορχήστρωση φέρει τη δική της υπογραφή. 

ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΚΟΥΣΕΤΕ 

"Όλα ξεκίνησαν μ' ένα βλέμμα κι ένα γειά σου και τελειώνουν μ' ένα αντίο κι ένα σ' αγαπώ, ναι, σ' αγαπώ κι ας φεύγω απ' τη ζωή σου ακόμα κι όταν όλα μέσα μου ουρλιάζουν μα πρέπει να σ' αφήσω.. Ξέρω, θέλει δύναμη να φεύγεις, η αγάπη μου δεν είναι φυλακή, είναι φτερά που σε σκεπάζουνε για να μην πληγωθείς. Σκούπισε τα μάτια και προχώρησε! 

Τέλειωσε! Πόνεσε!"

Καλή επιτυχία από το radionotes.eu 

Ακολουθήστε το radionotes.eu 

στα social media:

👉 Facebook 

👉 YouTube 

👉 Instagram 

👉 Twitter 

Ακολουθήστε την κυρία Φανή Παπαθεοχάρη στα social media:

👉 Facebook 

👉 YouTube 

👉 Instagram 

Αφιέρωμα || Παντελής Παντελίδης || RADIONOTES.EU MAGAZINO

Με σεβασμό στη μνήμη του και το έργο του,

Ο Παντελής Παντελίδης υπήρξε ένας τραγουδοποιός - φαινόμενο στον χώρο του λαϊκού τραγουδιού, με σύντομη αλλά «πυκνή» καριέρα, που διακόπηκε με τον απροσδόκητο θάνατό του σε ηλικία 32 ετών. Ήταν ο πρώτος τραγουδιστής που έγινε «φίρμα» από το διαδίκτυο και όχι από τα συνήθη «κανάλια».

Ο Παντελής Παντελίδης γεννήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 1983 και μεγάλωσε στη Νέα Ιωνία. Ξεκίνησε την επαγγελματική του διαδρομή το 2002 ως υπαξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού, αλλά πάντα μέσα του σιγόκαιγε η φλόγα της μουσικής. Έμαθε μόνος του να παίζει μουσικά όργανα και να γράφει τραγούδια κι όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου αποφάσισε να παραιτηθεί από το στράτευμα (2013) και να ακολουθήσει καριέρα τραγουδιστή.

Η γνωριμία του με το μεγάλο κοινό ξεκίνησε μέσω youtube παρουσιάζοντας δικά του τραγούδια, τα οποία τα συνόδευε με την κιθάρα του. Σύντομα τα βίντεο που αναρτούσε είχαν μεγάλη απήχηση (έγιναν «viral», σύμφωνα με τον σχετικό όρο) και ήταν πια θέμα χρόνου η εμφάνισή του στη δισκογραφία.

Ο πρώτος του δίσκος με τίτλο «Αλκοολικές οι νύχτες» κυκλοφόρησε το 2012 και έγινε διπλά πλατινένιος. Ξεχώρισαν τα κομμάτια «Δεν ταιριάζετε σου λέω», «Συνοδεύομαι», «Πάμε στοίχημα θα ξαναρθείς», «Παραμυθιάζομαι», και «Λιώμα σε γκρεμό», που τραγουδήθηκαν πολύ. Ο ίδιος είχε δηλώσει ότι τα τραγούδια του τα γράφει εμπνεόμενος από προσωπικά βιώματα ή από ιστορίες κοντινών του προσώπων. Είχε μεγάλη αδυναμία στην μητέρα του για την οποία έχει γράψει και ένα τραγούδι με το όνομά της, «Αθηνά».

Τον Οκτώβριο του 2013 κυκλοφόρησε το δεύτερο άλμπουμ του - πολυπλατινένιο και αυτό - με τίτλο «Ουράνιο τόξο που του λείπανε 2 χρώματα», από το οποίο ξεχώρισαν τα τραγούδια «Όνειρο Ζω», «Είχα Κάποτε Μια Αγάπη», «Τέτοια Αγάπη Δεν Αξίζω», «Δε Συγχωρώ» και «Δεύτερη Φορά». Ακολούθησαν οι δίσκοι «Πανσέληνος και κάτι - Εισ-Πνοή [Α' Μέρος]» (Νοέμβριος 2014), με την επιτυχία «Σκούπισε Τα Πόδια Σου Και Πέρασε» και Πανσέληνος και κάτι - Εκ-Πνοή [Β' Μέρος]» (Απρίλιος 2015). 

Δικά του τραγούδια του ερμήνευσαν ο Γιάννης Πλούταρχος («Ναρκοπέδιο η ζωή μου»), η Ειρήνη Παπαδοπούλου («Ο καινούριος έρωτάς σου»), η Πάολα («Τώρα Σέρνεσαι»), η Ελένη Χατζίδου («Χειρότερα» και η Αμαρυλλίς («Διαταγές»).  Με τον Βασίλη Καρρά ερμήνευσε σε ντουέτο το τραγούδι του «Για τον ίδιο άνθρωπο μιλάμε».

Ιδιαίτερα δημοφιλής και στην πίστα, δημιουργούσε παροξυσμό στους θαυμαστές του γέμιζαν ασφυκτικά τους χώρους όπου εμφανιζόταν.

Ο Παντελής Παντελίδης έφυγε από τη ζωή ξαφνικά σε τροχαίο δυστύχημα στην λεωφόρο Βουλιαγμένης, το πρωΐ της 18ης Φεβρουαρίου 2016. Μόλις είχε τελειώσει την πρόβα του στο κέντρο, όπου επρόκειτο να εμφανιστεί από την επομένη μαζί με την Δέσποινα Βανδή και τον Κώστα Μαρτάκη.

Οι εκδηλώσεις αγάπης και οδύνης που ακολούθησαν τις επόμενες μέρες ήταν συγκλονιστικές. Χιλιάδες αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και μια λαοθάλασσα κόσμου στο πλευρό της οικογένειας του να τον αποχαιρετά και να το συνοδεύει στην τελευταία του κατοικία στις 20 Φεβρουαρίου στον ναό του Αγίου Σπυρίδωνος στην Νέα Ιωνία.

➡️ radionotes.eu και radionotes.eu magazino

Μάριος και Μάρω

ΑΦΙΕΡΩΜΑ || ΣΤΡΑΤΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ || RADIONOTES.EU MAGAZINO

Ο Στράτος Διονυσίου γεννήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 1935 στη Νιγρίτα Σερρών, από γονείς μικρασιάτες πρόσφυγες. 

Από μικρός βγήκε στη βιοπάλη και το 1947 εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη. Δούλεψε ως μικροπωλητής, εργάτης και ράφτης, προτού ασχοληθεί με το τραγούδι. Η πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση έγινε στο κέντρο «Φαρίντα» της Θεσσαλονίκης, όπου έκανε αίσθηση με την πλούσια και τη γεμάτη φωνή του, με τη χαρακτηριστική και υπέροχη βραχνάδα. Εκεί γνώρισε και τη σύντροφο της ζωής του Γεωργία Λαβένη, με την οποία ανέβηκε στα σκαλιά της εκκλησίας το 1955. Το ζευγάρι απέκτησε τέσσερα παιδιά, τον Άγγελο (γ. 1957), τον Στέλιο (γ. 1974) και τον Διαμαντή (γ. 1977), που ακολούθησαν τα βήματα του πατέρα τους και την Τασούλα (1959-2012).

Στα τέλη της δεκαετίας του ‘50 αποφασίζει να κάνει το μεγάλο βήμα και να κατέβει στην Αθήνα, όπως και τόσοι άλλοι καλλιτέχνες από τη Θεσσαλονίκη. Συνεργάζεται αρχικά με την Καίτη Γκρέυ και το 1959 εμφανίζεται στη δισκογραφία με το τραγούδι του Σταύρου Χατζιδάκη και του Χρήστου Κολοκοτρώνη «Δεν είμαι ένοχος». Ο κόσμος άρχισε να τον γνωρίζει και οι δισκογραφικές εταιρείες δεν άργησαν να τον ανακαλύψουν. Υπογράφει συμβόλαιο με την «Κολούμπια» και κάνει τις πρώτες επιτυχίες του: «Δεν με πόνεσε κανείς» (διασκευή από ινδικό τραγούδι), «Στης Αγάπης μου το Δίσκο» ή «Ηλεκτρόφωνο» (μουσική και στίχοι Μπάμπη Μπακάλη), «Φύγε φύγε» (Στράτου Ατταλίδη / Κώστα Βίρβου) και άλλα. 

Το όνομά του άρχισε να γίνεται γνωστό στο ευρύ κοινό και οι μεγάλοι δημιουργοί του λαϊκού τραγουδιού άρχισαν να του εμπιστεύονται παλιές τους επιτυχίες, οι οποίες κυκλοφόρησαν σε δεύτερη εκτέλεση με τη φωνή του: «Αχάριστη» του Βασίλη Τσιτσάνη, «Πριν το χάραμα» του Γιάννη Παπαϊωάννου, «Η μπαμπέσα» του Γιώργου Μητσάκη, «Το φτωχομπούζουκο» του Μανώλη Χιώτη.

Το 1967 είναι μια χρονιά σταθμός για την καριέρα του, καθώς γνωρίζεται με τον Άκη Πάνου, ο οποίος του γράφει μερικές από τις μεγάλες του επιτυχίες: «Γιατί, καλέ γειτόνισσα» (1968), «Φέρτε το παιδί του χάρου» (1971), «Στο σταθμό του Μονάχου» (1972), «Ήταν ψεύτικα» (1972), «Μια γυναίκα» (1984), «Ασ’ τη να φύγει» (1984) κ.ά Ο Μίμης Πλέσσας τον ανακαλύπτει, όταν τραγουδά στο κέντρο «Σου-Μου» της Ιεράς Οδού δίπλα στην Ανθούλα Αλιφραγκή και του δίνει να τραγουδήσει το «Βρέχει φωτιά στη στράτα μου» σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, που έγραψε για την ταινία «Ορατότης μηδέν» με πρωταγωνιστή τον Νίκο Κούρκουλο. Το τραγούδι σημείωσε τεράστια επιτυχία πριν ακόμη βγει το φιλμ στους κινηματογράφους στις αρχές του 1970.

Ακολούθησαν όμως κι άλλοι, πολλοί δίσκοι, με τραγούδια που έγιναν το ίδιο ή και ακόμη πιο μεγάλες επιτυχίες: «Ο παλιατζής» (1969) και «Αγάπη μου επικίνδυνη» (1969) των Αντώνη Ρεπάνη και Δημήτρη Γκούτη και «Αφιλότιμη» (1972) των Γιώργου Χατζηνάσιου και Τάσου Οικονόμου.

Σε μία περίοδο που η καριέρα του είχε απογειωθεί, ο Στράτος έμπλεξε σε μια υπόθεση ναρκωτικών, που ο ίδιος τη χαρακτήρισε πλεκτάνη. Στις 30 Μαΐου 1975 καταδικάσθηκε σε φυλάκιση 3 ετών κι εκτόπιση τριών ετών στα Γιάννινα για κατοχή ποσότητας ναρκωτικών (χασίς). Οδηγήθηκε στις φυλακές της Τίρυνθας, όπου παρέμεινε μέχρι το Πάσχα του 1976, οπότε αποφυλακίστηκε.

Η καριέρα του, όμως, είχε πάρει την κατιούσα και το καλλιτεχνικό κύκλωμα τον είχε απορρίψει.

Με τη βοήθεια του στενού του φίλου Τόλη Βοσκόπουλου, που μεσουρανούσε εκείνη την περίοδο στις πίστες, κατόρθωσε να σταθεί στα πόδια του και να επανέλθει σύντομα στο προσκήνιο με διαχρονικές επιτυχίες, όπως τα τραγούδια «Τα πήρες όλα» (1981) και «Και λέγε λέγε» (1981) των Θανάση Πολυκανδριώτη και Γιάννη Πάριου, «Άκου, βρε φίλε» (1982) των Τάκη Σούκα και Κώστα Κοφινιώτη, «Ο Σαλονικιός» (1985) και «Με σκότωσε γιατί την αγαπούσα» (1985) των Τάκη Σούκα και Κώστα Κοφινιώτη, «Εγώ ο ξένος» (1988) και «Λέγε με παλιόπαιδο» (1988) του Τάκη Μουσαφίρη.

Στις αρχές της δεκαετίας του ‘80 είχε μαζί του τη Χαρούλα Αλεξίου, η οποία έκανε τις δεύτερες φωνές. Ακολούθησε μια πολύχρονη συνεργασία με τη Μαρίνα Βλαχάκη και τα τελευταία δύο χρόνια της ζωής του πάνω στην πίστα δίπλα του ήταν η Κική Λουκά.

Ο Στράτος Διονυσίου πέθανε από ρήξη ανευρύσματος κοιλιακής αορτής το πρωί της 11ης Μαΐου 1990, σε ηλικία 54 ετών. Βρέθηκε λιπόθυμος σε σουίτα του ξενοδοχείου «Χανδρής» στη λεωφόρο Συγγρού (απέναντι από τον Ιππόδρομο του Νέου Φαλήρου), την οποία νοίκιαζε για να παρακολουθεί, όχι μόνο τις αγαπημένες του ιπποδρομίες, αλλά και την προπόνηση των αλόγων του. Άφησε την τελευταία του πνοή κατά τη μεταφορά του στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός». Το προηγούμενο βράδυ είχε εμφανισθεί κανονικά στο κέντρο του «Στράτος» της οδού Φιλελλήνων, ενώ νωρίτερα είχε ηχογραφήσει τραγούδια για το νέο του δίσκο, που κυκλοφόρησε μετά το θάνατό του, με τον τίτλο «Ποιός άλλος;» και συνθέσεις του Τάκη Μουσαφίρη. Η κηδεία του ήταν πάνδημη και την παρακολούθησαν χιλιάδες θαυμαστών του στο Α’ Νεκροταφείο της Αθήνας.

Με σεβασμό στη μνήμη του και το έργο του,

radionotes.eu magazino & radionotes.eu web radio

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΒΟΥΛΑ ΠΑΛΛΑ || RADIONOTES.EU MAGAZINO

Η Βούλα Πάλλα, γεννήθηκε στον Κόρφο Κορινθίας στις 29 Μαρτίου 1929. Το βαφτιστικό όνομά της ήταν Παρασκευή, Πατέρας της, ήταν ο μαραθωνοδρόμος και κωπηλάτης Παναγιώτης Πάλλας και μητέρα της, η Ευαγγελία Παπαδοπούλου. Η Βούλα Πάλλα, είχε και μια αδελφή, τη Φωτεινή.

Το 1932 πέθανε ο πατέρας της σε ηλικία μόλις 29 ετών και η ορφάνια της στιγμάτισε τη ζωή. Τη φροντίδα της οικογένειάς της, ανέλαβε ο αδελφός της γιαγιάς της, από την πλευρά της μητέρας της, που ήταν δικηγόρος.

Μετά από λίγα χρόνια, όταν η Βούλα ήταν 9-10 ετών, «βρέθηκε» μια «καλή» οικογένεια από τις Σέρρες, που ζήτησε να μεγαλώσει τη Βούλα ή την αδελφή της, χωρίς όμως να γίνει υιοθεσία. Η μητέρα της, έδωσε τη μικρή Βούλα. Σύντομα όμως, η οικογένεια από τις Σέρρες, αποδείχτηκε ότι ήθελε απλά τη μικρή για να κάνει τις δουλείες του σπιτιού. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, η Βούλα να επιστρέψει στην οικογένειά της.

Για τρία χρόνια έμεινε στη Στιμάγκα Νεμέας, όπου ο θείος της ήταν δασοφύλακας. Έπειτα, μπήκε οικότροφος στη Σχολή Καλογραιών στον Πειραιά. Όμως η πρώτη βόμβα του πολέμου που έπεσε εκεί, τερμάτισε άδοξα τη φοίτησή της.

Επέστρεψε στον Κόρφο, όπου άρχισε ν’ ασχολείται με αγροτικές εργασίες. Παράλληλα, άρχισε να δείχνει τις ικανότητές της στο τραγούδι. Ο πατέρας της μητέρας της ήταν ιερέας και η Βούλα, πήγαινε στην εκκλησία και έψαλλε, «μπαίνοντας» ασυνείδητα στους δρόμους της βυζαντινής μουσικής. Παράλληλα τραγουδούσε στο σπίτι της δημοτικά τραγούδια, ενώ το ίδιο έκανε και σε τοπικά πανηγύρια.

Ο ερχομός στην Αθήνα – Ο γάμος – Οι πρώτες επαφές της με δισκογραφικές εταιρείες

Το 1951, η Βούλα Πάλλα, παντρεύτηκε στην Αθήνα τον υδραϊκής καταγωγής Μιχάλη Πρωτόπαππα. Αυτός είναι ο λόγος που σε πολλά τραγούδια που έχει γράψει η ίδια τους στίχους ή και τη μουσική, αναφέρεται ως Παρασκευή Πρωτόπαππα.

Απέκτησε δύο γιους, τον Κώστα και τον Πάνο και ζούσαν μαζί με τη μητέρα και την αδελφή της στον Βοτανικό. Ο σύζυγός της είχε ένα κατάστημα με ελαστικά αυτοκινήτων στην οδό Χαλκοκονδύλη. Σύντομα, άνοιξαν και δεύτερο κατάστημα τη λειτουργία του οποίου ανέλαβε η Βούλα. Η αδελφή της ανέλαβε το άλλο κατάστημα ελαστικών και ο σύζυγός της άνοιξε πρατήριο βενζίνης.

Το «σαράκι» του τραγουδιού όμως την έτρωγε. Έτσι όταν στο ραδιόφωνο στα τέλη της δεκαετίας του ’50 άκουσε ότι όποιος θέλει, μπορεί να πάει στο εργοστάσιο της Columbia και πληρώνοντας 30.000 δραχμές να γράψει ένα δίσκο με τη φωνή του, μετά από την προτροπή και της μητέρας της, έκανε το μεγάλο βήμα.

Όταν την άκουσαν να τραγουδά οι άνθρωποι της Columbia, έμειναν έκπληκτοι και της είπαν: «Γιατί να μας πληρώσεις αντί να σε πληρώνουμε;» και τη σύστησαν σε κάποιον παραγωγό. Αυτός όμως της ζήτησε «ανταλλάγματα» για τον δίσκο. Η Πάλλα αρνήθηκε και απογοητευμένη αποφάσισε να μην ασχοληθεί πάλι με τη δισκογραφία.

Η μοίρα όμως έπαιξε το δικό της παιχνίδι. Ένα βράδυ πήγε να διασκεδάσει με την παρέα της σε μια ταβέρνα στον Άγιο Μελέτη. Εκεί έπαιζε κιθάρα ο τυφλός μουσικός και «κυνηγός ταλέντων», Στέλιος Χρυσίνης. Όταν πήγε στο τραπέζι της, η Βούλα τραγούδησε. Ο Χρυσίνης ενθουσιάστηκε, όμως εκείνη του μίλησε για τη βαθιά απογοήτευση που ένιωθε από την επαφή της με τη δισκογραφία.

Τότε, ο Χρυσίνης της είπε ότι σε λίγες μέρες θα άνοιγε στην Ελλάδα παράρτημα της εταιρείας δίσκων RCA-Victor και της πρότεινε να συναντήσει τον διευθυντή της τον Γιώργο Ορφανίδη, έναν εξαιρετικό άνθρωπο.

Έτσι κι έγινε. Η Βούλα Πάλλα ζήτησε «να μπαίνει στην εταιρεία και να νιώθει ότι μπαίνει σπίτι της», ενώ ο Χρυσίνης και ο Ορφανίδης της είπαν ότι είναι τραγουδίστρια δίσκων και δεν θα πρέπει να εμφανίζεται σε κέντρα διασκέδασης.

Έτσι, ηχογράφησε με το Τρίο Ατενέ, το πρώτο της τραγούδι, το σατιρικό «Το Καλαθάκι». Το είδος αυτό όμως δεν της ταίριαζε. Στράφηκε στο δημοτικό τραγούδι και ερμήνευσε το «Μαντίλι Καλαματιανό» (1960). Τα επόμενα χρόνια, συνέχισε ηχογραφώντας δημοτικά τραγούδια. Έβλεπε όμως ότι ούτε αυτά την κάλυπταν. Ζήτησε από τους παραγωγούς της RCA Γκι Ζιρό και Άκη Λιμούρη να ερμηνεύσει λαϊκά τραγούδια. Ο Ζιρό ήταν αντίθετος. Τότε η Βούλα Πάλλα έκανε αποχή από την εταιρεία για ένα χρόνο μέχρι να λήξει το συμβόλαιό της.

Ακολούθως, ηχογράφησε κάποια τραγούδια στην εταιρεία ΝΙΝΑ ανάμεσά τους και το πρώτο ινδοπρεπές, με τίτλο «Αγάπη τόσο όμορφη». Ο Γ. Ορφανίδης την αναζήτησε και της πρότεινε να επιστρέψει στην RCA. Εκείνη απάντησε ότι θα επέστρεφε μόνο αν ερμήνευε λαϊκά τραγούδια. Ο Ορφανίδης απόρησε και την ρώτησε αν πίστευε τόσο πολύ ότι θα είχε επιτυχία στο λαϊκό τραγούδι. «Ναι, το πιστεύω» του απάντησε. Και επειδή οι παραγωγοί της εταιρείας δεν της παραχωρούσαν τους δικούς τους μουσικούς, είπε στον Ορφανίδη ότι θα πλήρωνε η ίδια τα «όργανα» που θα τη συνόδευαν.

Η συμφωνία έκλεισε με ένα συμβόλαιο που της παραχωρούσε πολύ υψηλά ποσοστά από τις πωλήσεις των δίσκων, μεγαλύτερα κι από καταξιωμένους συναδέλφους της εκείνη την εποχή.

Έχοντας για συνεργάτες της τον αξέχαστο δεξιοτέχνη του μπουζουκιού (και συνθέτη), Στέλιο Ζαφειρίου, τον μεγάλο ακορντεονίστα Λάζαρο Κουλαξίζη κ.ά., ηχογράφησε τα δύο πρώτα της τραγούδια, που ήταν διασκευές ινδικών τραγουδιών: «Γύρισε πάλι κοντά μου» και «Αγάπη μου». Το «Αχ!», της Βούλας Πάλλα, που ακούγεται στην αρχή του τραγουδιού, ανέδειξε τη σπουδαία, ξεχωριστή φωνή και ενθουσίασε τον κόσμο αλλά και τον Γ. Ορφανίδη που είδε τον δίσκο της να σημειώνει σημαντικές πωλήσεις και της ζήτησε να συνεχίσει να ερμηνεύει παρόμοια τραγούδια.

Η Βούλα Πάλλα, συνέχιζε ερμηνεύοντας διασκευές ινδικών τραγουδιών του μεγάλου συνθέτη Ali Naushad, σε συνεργασία με τον Νάκη Πετρίδη. Τα τραγούδια που ερμήνευε, είχαν πάντα την προσωπική της σφραγίδα.

Το 1965, γνώρισε τεράστια επιτυχία με τραγούδια «Η Παντρεμένη» (“Σήμερα Πήρα Είδηση”), σε δικούς της στίχους και μουσική και «Συγχώρα με», επίσης σε δική της μουσική και στίχους (σε κάποιες πηγές αναφέρεται ως στιχουργός ο Κώστας Καρουσάκης).

Οι επιτυχίες της Βούλας Πάλλα, διαδέχονταν η μία την άλλη. Τα περισσότερα τραγούδια, είναι δικές της δημιουργίες.

Ερμήνευσε όμως και τραγούδια όπως το «Αθώο Φιλί»(Χ. Νικολόπουλος – Πυθαγόρας) και «Μ’ Άφησες ένα Δειλινό» (Θ. Δερβενιώτης – Γ.Σαμολαδάς). Ερμήνευσε ακόμα και δύο τραγούδια του μεγάλου Γιάννη Μαρκόπουλου, ο οποίος ζήτησε, απ’ όλες τις τραγουδίστριες της RCA, να τα ερμηνεύσει η Βούλα Πάλλα! Πρόκειται για τα: «Απάνω στο Τιμόνι» και «Γύρισε Ξανά». Οι στίχοι των τραγουδιών ανήκουν στον σπουδαίο Κώστα Γεωργουσόπουλο! Τραγούδια της ακούγονται στις ταινίες «Βάνα», «Χωρισμός» και «Γιατί με πρόδωσες». To 1967-68 γνωρίζει τεράστια επιτυχία, ερμηνεύοντας το παραδοσιακό τραγούδι «Μαύρα μάτια στο ποτήρι», που παλιότερα είχε τραγουδήσει Ο Τάκης Καρναβάς. Τότε εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην τηλεόραση. Συγκεκριμένα, τραγούδησε ζωντανά στην εκπομπή του Όμηρου Αθηναίου, στην, αλήστου μνήμης, ΥΕΝΕΔ…

Αν και τις ζητούσαν να εμφανιστεί και σε νυχτερινά κέντρα, δίσταζε. Το 1970 όμως ενέδωσε. Δεν τραγούδησε όμως στην Ελλάδα, αλλά στον Καναδά! Ξεκίνησε από το Τορόντο και το κέντρο «Λίντο Πλάκα» και συνέχισε στο Μόντρεαλ, τη Νέα Υόρκη και έπειτα στην Αυστραλία: Σίδνεϊ, Μελβούρνη κλπ. Οι ομογενείς, Έλληνες και Κύπριοι, την αποθέωναν σε κάθε της εμφάνιση.

Αντίθετα στην Ελλάδα, η Βούλα Πάλλα εμφανίστηκε «ζωντανά», λιγότερες από 20 φορές (!) σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Παρόλο ότι γνώριζε αποθέωση σε κάθε της εμφάνιση, το κλίμα των νυχτερινών κέντρων δεν ταίριαζε στην ιδιοσυγκρασία της.

Στο μεταξύ, το 1969-1970 η RCA πουλήθηκε στην Polygram, στην οποία «μετακόμισαν» και όλοι οι καλλιτέχνες της. Στην Polygram, πιθανότατα λόγω των υψηλών ποσοστών που έπαιρνε, δεν προωθήθηκε.

Ηχογράφησε μόνο ένα LP με δημοτικά τραγούδια, διασκευασμένα για σύγχρονα όργανα, όπως ηλεκτρική κιθάρα σε συνδυασμό με παραδοσιακά μουσικά όργανα.

Το 1974, κυκλοφόρησε το LP «14 Λαϊκά Κεντήματα», στην εταιρεία ZODIAC, του Αλέκου Πατσιφά. Το 1977, κυκλοφόρησε το άλμπουμ «Τραγούδια της Ζωής μου» και το 1979, τον τελευταίο της δίσκο, με τίτλο «Γη Ποτισμένη με Ιδρώτα, Mother India», όπου διασκεύασε συνθέσεις του Ali Naushad.

Η Βούλα Πάλλα, αν και δεν έκανε καταχρήσεις, είχε εύθραυστη υγεία. Είχε υποβληθεί σε 15 διαφορετικές χειρουργικές επεμβάσεις. Το 1979 εκδηλώθηκε στη Βούλα Πάλλα καρκίνος στο παχύ έντερο. Το καλοκαίρι του 1980 πήγε στην Αμερική όπου νοσηλεύτηκε για ένα διάστημα στο νοσοκομείο «Mount Sinai», αφού πρώτα εκπλήρωσε μια τελευταία της επιθυμία, να τραγουδήσει για τους ομογενείς στο κέντρο «Τσολιάς».

Αναφέρουμε μερικά ακόμα από τα τραγούδια που ερμήνευσε: «Γλυκιά μου αγάπη» (Ali Naushad – Κ. Καρουσάκης), «Καρδιολόγος» («Θέλω άπονη καρδιά») (Ν. Πετρίδης – Π. Πρωτόπαππα ,δηλ. Β. Πάλλα), «Μοιάζω μ’ ένα δέντρο μαραμένο» (Λ. Μπουρνέλης – Β. Πάλλα), «Σαν πουλί κυνηγημένο» (S. Mohinder – Β. Πάλλα (;) ), «Τι θα γίνω» (το τραγούδι ερμήνευσε έξοχα και η Χρυσούλα Χριστοπούλου, στον πρώτο δίσκο των Ζιγκ-Ζαγκ το 1986), «Το ταξίδι της ζωής», σε στίχους Μαρίας Ρηγοπούλου κ.ά.

Η Βούλα Πάλλα έφυγε από κοντά μας την Πέμπτη 28 Αυγούστου 1980, στην κλινική «Καλός Σαμαρείτης» στην Αθήνα και κηδεύτηκε στην γενέτειρά της, στον Κόρφο Κορινθίας. Την επόμενη μέρα, σε λίγες αράδες, οι εφημερίδες έγραψαν: «Πέθανε χθες η ερμηνεύτρια ινδικών τραγουδιών Βούλα Πάλλα» («Βραδυνή», «Πρωινή Ελευθεροτυπία» κ.ά.). Και όμως, η Βούλα Πάλλα δεν ήταν μια απλή τραγουδίστρια ινδικών τραγουδιών, αλλά μία από τις μεγαλύτερες γυναικείες φωνές της Ελλάδας που, ίσως και για δικούς της λόγους, δεν αξιοποιήθηκε όσο έπρεπε και δεν ερμήνευσε τα «μεγάλα» τραγούδια που θα μπορούσε.

Τα «ινδοπρεπή» τραγούδια

Η Βούλα Πάλλα ερμήνευσε πολλά τραγούδια Ινδών συνθετών, κυρίως του Ali Naushad. Ποτέ δεν το αρνήθηκε και πάντοτε φρόντιζε να αναφέρονται στους δίσκους τα ονόματα των συνθετών. Όμως, τη δεκαετία του ’60, έγινε ένας πραγματικός χαμός με τα λεγόμενα «ινδοπρεπή» τραγούδια. Επρόκειτο για τραγούδια Ινδών συνθετών που, είτε ακριβώς ίδια, είτε διασκευασμένα, «ντύνονταν» με ελληνικούς στίχους και παρουσιάζονταν εξ ολοκλήρου ως ελληνικά.

Όλα ξεκίνησαν το 1960, με την προβολή της ταινίας «Γη Ποτισμένη με Ιδρώτα», με πρωταγωνίστρια τη Ναργκίς. Η ταινία σημείωσε τεράστια επιτυχία. Ατέλειωτες ουρές έξω από τους κινηματογράφους. Ο εισαγωγέας της Γιώργος Χαραλαμπίδης, ανέφερε μάλιστα ότι έγινε ειδική προβολή για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στον κινηματογράφο «Άστυ»! Τα επόμενα χρόνια, προβλήθηκαν στη χώρα μας 111 ινδικές ταινίες, στις οποίες ακούγονται και πολλά τραγούδια. Ορισμένοι συνθέτες πήγαιναν στις προβολές των ταινιών με ένα μαγνητόφωνο και ηχογραφούσαν τα τραγούδια. Στη συνέχεια, αφού βέβαια τα «έγραφαν» με Έλληνες μουσικούς και άλλαζαν τους ινδικούς στίχους με ελληνικούς, τα πήγαιναν στις εταιρείες για να κυκλοφορήσουν σε δίσκους. Όπως γράφει στην αυτοβιογραφία του ο αξέχαστος Γιάννης Παπαϊωάννου, μία φορά, δύο συνθέτες πήραν την ίδια ινδική μουσική και αφού πρόσθεσαν στίχους, διαφορετικούς ο καθένας βέβαια, πήγαν σε στούντιο εταιρείας, για ηχογράφηση. Εκεί φυσικά, έγινε αντιληπτή η λαθροχειρία και οι συνθέτες εκτέθηκαν. Ο Βασίλης Τσιτσάνης, αναφέρει ένα παρόμοιο περιστατικό, με τρεις όμως συνθέτες! Αυτά όμως, δεν «βγήκαν» ποτέ προς τα έξω.

Πηγές: Ελένη Αμπατζή – Μανουήλ Τασούλας, «Ινδοπρεπών Αποκάλυψη», Εκδόσεις «Ατραπός», Βικηπαίδεια, prototema, Google, Facebook, Twitter 

Φανή Παπαθεοχάρη "ΟΚ" || ΝΕΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ || RADIONOTES.EU MAGAZINO

Ολοκαίνουριο τραγούδι από την αγαπημένη μας Φανή Παπαθεοχάρη,

Στίχοι - Μουσική, Ενορχήστρωση - Παραγωγή Φανή Παπαθεοχάρη 

ΟΚ 💙 κλικ ΕΔΩ για να το ακούσετε

Καλή επιτυχία από το radionotes.eu 

Συνέντευξη || Χρήστος Γαλανός || RADIONOTES.EU MAGAZINO

Το radionotes.eu magazino έχει την τιμή και τη χαρά να φιλοξενεί σήμερα τον κύριο Χρήστο Γαλανό!

Συνέντευξη στη Μάρω από το radionotes.eu

(απομαγνητοφωνημένη συνέντευξη)

Ο Μάριος κι εγώ σε καλωσορίζουμε στο blog μας!

🔻 Γράφεις, συνθέτεις, ερμηνεύεις.. Πότε ανακαλύπτεις αυτό το ταλέντο, Χρήστο;

Αυτό το ταλέντο το ανακάλυψα σε πολύ μικρή ηλικία, όταν ήθελα να αποτυπώσω κάποιες σκέψεις μου και κάποια συναισθήματα πάνω σε ένα χαρτί και μέσα από λίγες νότες από μία μελωδία. Βέβαια, περνώντας τα χρόνια, άρχισα να γράφω και να ερμηνεύω δικά μου τραγούδια και πραγματικά έγινε ένα εργαλείο για τη δουλειά μου και μου έλυσε τα χέρια όσον αφορά την αναζήτηση τραγουδιών, συνθετών, κλπ 

🔻 Θα σε γυρίσω λίγο πίσω, στα ωραία χρόνια! Τι θυμάσαι από τη συνεργασία σας με το Βασίλη Καρρά; Ήταν η πρώτη φορά που σμίξατε on stage;

Από αυτή τη συνεργασία έχω να θυμηθώ πολλά ωραία πράγματα! Η πρώτη φορά που συνεργαστήκαμε ήταν το καλοκαίρι του '98. Συμμετείχα σε περιοδείες του και μετά, για δύο χρόνια συμμετείχα στα σχήματα. Υπήρξε ένας πολύ μεγάλος σταθμός για την καριέρα μου, ένα πολύ μεγάλο σχολείο της τάξης του Πανεπιστημίου θα έλεγα! Όταν βρίσκεσαι δίπλα σε έναν καλλιτέχνη τέτοιου βεληνεκούς, το μόνο σίγουρο είναι ότι έχεις να πάρεις πάρα πολλά πράγματα και να απορροφήσεις εφόδια που αργότερα θα σε βοηθήσουν στην παρακάτω πορεία σου!

🔻 Χρήστο, πόσα χρόνια βρίσκεσαι στο χώρο;

Έχω την τύχη να βρίσκομαι στο χώρο από πολύ μικρή ηλικία, πρέπει να είναι τριαντατρία χρόνια! Ξεκίνησα δεκατριών ετών και κατά κάποιο τρόπο ξεκίνησα κατευθείαν στα βαθιά, τρεις φορές την εβδομάδα σε ταβέρνα, κατευθείαν επάγγελμα (γιατί επάγγελμα είναι όταν κάνεις κάτι και αμοίβεσαι). Σταμάτησα για δύο χρόνια για να εκπληρώσω τις στρατιωτικές μου υποχρεώσεις κι ύστερα ασχολήθηκα πιο εντατικά κάνοντας δισκογραφία κι εμφανίσεις σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας!

🔻 Πριν από λίγες μέρες κυκλοφόρησε το νέο σου τραγούδι "Θα κόψω το ποτό". Πες μου δυο λόγια για αυτή σου την επιτυχία!

Πρόκειται για μια συνεργασία με τον μουσικοσυνθέτη Μάριο Στάνα, ο οποίος έχει γράψει τραγούδια και στο Γιάννη Καψάλη, στη Γιώτα Γρίβα, κλπ.. Το τραγούδι το είχαμε στο συρτάρι ένα χρόνο και το είχαμε στην αναβολή λόγω της επικαιρότητας. Δόξα τω Θεώ πάει πολύ καλά και τα μηνύματα που λαμβάνουμε είναι θετικά, υπάρχει απήχηση! 

🔻 Χρήστο, το τραγούδι σου "Ανφάν Γκατέ - Μεγάλα Σαλόνια", έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία και εξακολουθεί να κάνει πάταγο. Το περίμενες;

Κοίταξε, δεν περίμενα να κάνει.. Αλλά για να λέμε και του στραβού το δίκιο,δεν έχει κάνει την επιτυχία.. Έχει ακουστεί σε μικρότερες κοινωνίες όπως στην Κάρυστο όπως μου είπες, στην Κατερίνη όπου έκανα και κάποιες εμφανίσεις.. Όταν γράφεις δεν ξέρεις, δεν μπορείς να προκαθορίσεις την πορεία του, ειδικά όταν είσαι μόνος σου χωρίς κάποια εταιρεία από πίσω! Το τραγούδι έχει ιδιαίτερο στίχο και πίστευα ότι θα "σηκώσει λίγη σκόνη", ότι θα έχει ενδιαφέρον κι έτσι έγινε και είναι τιμή και χαρά για μένα! Σε εμφανίσεις μου είναι πάντα στο πρόγραμμα! 

🔻 Όλα σου τα τραγούδια έχουν δυνατό περιεχόμενο, ατάκες και μουσική που μένει! Να τολμήσω να ρωτήσω αν όλα αυτά είναι βιώματα; 

Μάρω μου, κάποια τραγούδια μου είναι βιώματα δικά μου, βιώματα άλλων ανθρώπων που έτυχε να είμαι κοντά και να τα ζώ. 

🔻 Τι άνθρωπος είσαι, Χρήστο; 

Δεν μ' αρέσει να μιλάω για τον εαυτό μου. Είμαι ένας απλός άνθρωπος όπως όλοι! 

🔻 Κάνοντας μια μίνι βόλτα στο YouTube, πέτυχα μια διασκευή που ομολογώ, μου άρεσε! "Σ' αγαπάω μ' ακούς", σε ρυθμό ντίσκο! Πώς σου ήρθε αυτή η ιδέα;

Είμαι γενικά φαν των διασκευών! Μ' αρέσει να διασκευάζω τραγούδια που τ' αγαπώ και μου αρέσουν! Προσπαθώ να είναι διαφορετικό από το πρωτότυπο και προσδιορισμένο όσο γίνεται δυνατόν μέσα στο σήμερα. Νομίζω ότι είναι καλό να δίνονται ευκαιρίες σε τραγούδια που ακούστηκαν στο παρελθόν με μια πιο σημερινή πινελιά είτε ενορχηστρωτική είτε ερμηνευτική. 

🔻 Μελετώντας σε κάποιος και μαθαίνοντάς σε μέσα από την πορεία σου όλα αυτά τα χρόνια, αντιλαμβάνεται ότι είσαι αυτό που λέμε "πολύ μπροστά για την εποχή". Πέρα από το λαϊκό στοιχείο σ' έχουμε δει και σε πιο παραδοσιακό και είσαι εξίσου καλός!

Η παραδοσιακή μουσική μου αρέσει πάρα πολύ! Μεγάλωσα μ' ένα πατέρα που όσο ήταν στη ζωή, κάναμε κι άλλες ασχολίες εκτός μουσικής, συνεχώς σιγοτραγουδούσε και σφύριζε παραδοσιακά τραγούδια και παραδοσιακή μουσική, οπότε η παραδοσιακή μουσική ήταν συνεχώς μέσα στην οικογένεια και μέσα στα ακούσματά μου! Τώρα, αν είμαι πολύ μπροστά από την εποχή δεν το ξέρω, προσπαθώ να κάνω όσο το δυνατόν καλύτερα αυτό που έχω μάθει να κάνω όλα αυτά τα χρόνια.. Σίγουρα προσπαθώ να είμαι μέσα στην εποχή! Δεν ξέρω κατά πόσο τα καταφέρνω.. Τουλάχιστον προσπαθώ πάντα να είμαι! Παραδοσιακά τραγούδια πάντα βάζω στο πρόγραμμα εμφανίσεων, πάντα αφιερώνω ένα μικρό μέρος για παραδοσιακά τραγούδια! Για να δώσω ένα παράδειγμα, κάποτε έκανα εμφανίσεις στα Γρεβενά και φρόντισα στο πρόγραμμά μου να έχω και παραδοσιακά από εκεί! Το ίδιο συνέβη και σε εμφανίσεις μου στην Κύπρο όπου έβαλα και κάποια τραγούδια από εκεί! 

🔻 Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο η χώρα βάλλεται και ο χώρος της τέχνης γενικότερα έχει υποστεί το μεγαλύτερο πλήγμα. Σιγά σιγά η κατάσταση στρώνει (;) Πώς τα βλέπεις τα πράγματα;

Δυστυχώς, ο χώρος μας πλήττεται χρόνια! Ουσιαστικά, ο κορονοϊος είναι το δεύτερο μεγάλο χτύπημα! Το πρώτο χτύπημα ήταν το 2008/2009 με την κρίση. Ελπίζω κι εύχομαι πραγματικά να στρώσει αυτή η κατάσταση! Νομίζω ότι σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να επανέλθει η κατάσταση προ covid-19 και προ κρίσης! Δηλαδή, όταν τελειώσει όλο αυτό το κακό όνειρο - όπως το λέω εγώ - νομίζω ότι τα πράγματα θα είναι πολύ διαφορετικά στο χώρο του θεάματος γενικότερα στην Ελλάδα! Εύχομαι και θέλω να πιστεύω - γιατί θέλω να είμαι και είμαι αισιόδοξος - ότι θα καταφέρει να διορθωθεί ένα μεγάλο μέρος τουλάχιστον! 

🔻 Φέτος, Χρήστο, θα μπορούμε να σε απολαύσουμε κάπου, ίσως σε κάποιο μαγαζί; 

Δυστυχώς, έτσι όπως έχουν τα πράγματα, δεν μπορούμε να προγραμματίσουμε τίποτα για τον επόμενο μήνα για παράδειγμα! Δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει, οπότε δεν μπορείς να βάλεις πρόγραμμα. Θα κάνω κάποιες εμφανίσεις πολύ σποραδικά και πολύ προσεγμένα. 

🔻 Βλέπω στο πλευρό σου από την αρχή της καριέρας σου τον Λέων Τσαλικίδη. Μαζί έχετε κάνει "θαύματα". Οι σταθεροί συνεργάτες είναι ένα επιπλέον συστατικό για επιτυχία;

Το "Γαλανός" είναι ψευδώνυμο! Το άλλαξα σε πολύ μικρή ηλικία και σε μια εποχή που το "επέβαλαν" με την καλή έννοια τα μαγαζιά. Το επίθετό μου είναι Τσαλικίδης και ο Λέων είναι αδερφός μου! Πράγματι, από την αρχή της πορείας μου είμαστε παρέα με τον Λέων. Δεν είμαι Πόντιος, βέβαια καταλαβαίνω πολλά από την Ποντιακή διάλεκτο καθότι έχω μεγαλώσει μέσα σε Πόντιους. Η καταγωγή μου είναι από την Θράκη, ανατολική Ρωμυλία. 

Χρήστο μου, ο Μάριος κι εγώ σε ευχαριστούμε για το χρόνο που διέθεσες για εμάς τους αναγνώστες μας! Σου ευχόμαστε καλή επιτυχία σε ό, τι κάνεις! 

Μάρω μου και Μάριέ μου σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση και τη φιλοξενία! Να έχετε υγεία και επιτυχίες! Υγεία σε όλο τον κόσμο και καλό υπόλοιπο καλοκαιριού! 

Χρήστος Γαλανός Facebook 

Χρήστος Γαλανός Instagram 

Χρήστος Γαλανός YouTube 

Συνέντευξη || Γεωργία Μυλωνά (στιχουργός) || RADIONOTES.EU MAGAZINO

Το radionotes.eu magazino έχει την τιμή και τη χαρά να φιλοξενεί σήμερα τη στιχουργό, κυρία Γεωργία Μυλωνά! 

Πριν από μερικές μέρες άκουσα το τραγούδι "έχω τόσο ανάγκη" που ερμηνεύει η αγαπημένη μας Φανή Παπαθεοχάρη. Αμέσως έψαξα να βρω ποιός έγραψε αυτό το αριστούργημα που με συντάραξε ολόκληρη.. Αμέσως επικοινώνησα με τη στιχουργό και με πολλή χαρά αποδέχτηκε την πρόσκληση για συνέντευξη... 

Ο Μάριος κι εγώ σε καλωσορίζουμε στο blog μας!

Συνέντευξη στη Μάρω από το radionotes.eu 

1. Γεωργία, θα μπω κατευθείαν στο "ψητό", θέλω να μου πεις για το τραγούδι σου "Έχω τόσο ανάγκη".

Καλησπέρα παιδιά... Σας ευχαριστώ αρχικά για το πάτημα που μου δίνεται ως νέα δημιουργό και πραγματικά συγχαρητήρια για την εξαιρετική δουλειά που κάνετε. Το τραγούδι έχω τόσο ανάγκη γράφτηκε πριν τέσσερα χρόνια περίπου είναι το πρώτο τραγούδι που έγραψα είναι το μωρό μου, το δημιούργημά μου, είναι ψυχή. Στην αρχή δεν πίστεψα ποτέ ότι θα γινότανε τραγούδι. Μετά μέσα σε ένα κρουαζιερόπλοιο με την κολλητή μου την Ντέπυ η οποία έχει δώσει μουσική σε αυτό το τραγούδι ξεκίνησε πάλι σαν πλάκα και ως δια μαγείας οι στίχοι που τους είχα απλά τους στίχους στο μυαλό μου απέκτησαν και μελωδία.. Και μετά ήρθε η Φανή την οποία πραγματικά θέλω να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου για αυτό που έκανε είναι σπάνιο να βρεις ανθρώπους στις μέρες μας να έχουνε όρεξη για δουλειά να έχουνε όρεξη να δημιουργούν είναι ένας άγγελος για εμένα και ψυχικά και φωνητικά..

2. Πότε μπαίνεις στην ενεργό δράση της συγγραφής στίχων; 

Όπως προείπα πριν 4 χρόνια έγραψα το έχω τόσο ανάγκη όλο αυτό ξεκίνησε από την αγάπη μου στο τραγούδι ήθελα και εγώ το δικό μου δημιούργημα το δικό μου τραγούδι που να μιλάει στην καρδιά του κόσμου.

3. Από πού εμπνέεσαι και ποιά θεματολογία κατά τη γνώμη σου αγγίζει τις ψυχές των ανθρώπων;

Κυρίως εμπνέομαι από τα ανθρώπινα συναισθήματα..

Θεωρώ ότι τα τραγούδια που αγγίζουν τον περισσότερο κόσμο είναι τα τραγούδια που μιλάνε για έρωτα, πάθος, αγάπη, πόνος, τραγούδια που να μπορούν να ταυτιστούν κάθε στιγμή και λεπτό με αυτό που νιώθει ο καθένας μας είναι αυτό που λέμε "να μιλάει" το τραγούδι στην ψυχη.

4. Θα ήθελες να μου πεις με δυο λόγια τι άνθρωπος είσαι;

Αν και δεν έχω συνηθίσει να μιλάω για τον εαυτό μου, είμαι ένας άνθρωπος που μου αρέσει πολύ το χιούμορ, ο χαβαλές, η παρέα αυτό που λέμε έξω καρδια, αλλά είναι και ώρες που είμαι αρκετά εσωστρεφής και επιλέγω να κλειστώ σε μένα.

5. Γεωργία, πώς προέκυψε η συνεργασία σου με τη Φανή Παπαθεοχάρη;

Τη Φανή, έτυχε να ακούσω δύο από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια το "και χάνομαι στη σκέψη μου" και το "να με δικάζεις πώς μπορείς" από τότε αυτά τα τραγούδια τα δύο τα συγκεκριμένα μίλησαν στη δική μου την ψυχούλα μου έτσι μετά από καιρό τη γνώρισα και από κοντά και προέκυψε αυτή η όμορφη συνεργασία. 

6. Για να φτάσει ένα βίωμα - ενδεχομένως - να γίνει τραγούδι τι συστατικά χρειάζονται;

Χρειάζεται αυτό που είπες βιώματα, καταστάσεις, σκηνές, άνθρωποι... Χρειάζεται να 'χεις ζήσει κάποιες καταστάσεις, κάποια πράγματα να σε έχουν πονέσει, να σε έχουν κάνει χαρούμενο, να παίρνεις από τη ζωή και όλο αυτό να γίνεται στίχος. 

7. Πώς αισθάνεσαι που οι άνθρωποι ταυτίζονται με τα τραγούδια που γράφεις; 

Είναι υπέροχο συναίσθημα να ξέρεις ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ταυτιστεί με το τραγούδι σου που τους έχει αγγίξει, που τους έχει μιλήσει στην καρδιά τους! Θεωρώ ότι είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή ενός στιχουργού!

8. Γεωργία, πώς ονειρεύεσαι τον εαυτό σου μελλοντικά; 

Επειδή το μέλλον είναι απρόβλεπτο, το μόνο που σκέφτομαι για τον εαυτό μου μελλοντικά είναι πραγματικά να έχω υγεία και εγώ και οι άνθρωποι που αγαπάω και βασικά να έχει υγεία όλος ο κόσμος γιατί στις μέρες που ζούμε τα πράγματα είναι αρκετά δύσκολα και χρειάζεται υπομονή....

Ο Μάριος κι εγώ σε ευχαριστούμε για το χρόνο που διέθεσες για εμάς και τους αναγνώστες μας. 

Εγώ σας ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δώσατε να με γνωρίσει ο κόσμος και να μάθει πράγματα για μένα!!

Μάρω μου Μάριε μου εύχομαι ολόψυχα να είστε πάντα καλά να έχετε υγεία και ελπίζω κάποια στιγμή να τα πούμε κι από κοντά!!!

"Έφυγε" από τη ζωή ο πρίγκιπας Τόλης Βοσκόπουλος || RADIONOTES.EU MAGAZINO

Ένας σπουδαίος τραγουδιστής, μια μεγάλη φωνή του λαϊκού τραγουδιού σίγησε για πάντα. Ο Τόλης Βοσκόπουλος πέθανε σε ηλικία 81 ετών λίγες μέρες πριν τα γενέθλιά του στις 26 Ιουλίου.

 

Ο Τόλης (Απόστολος) Βοσκόπουλος γεννήθηκε στην Κοκκινιά το 1940 και έκανε μια μεγάλη καριέρα στο τραγούδι το θέατρο και τον κινηματογράφο. Ο πιο εμπορικός τραγουδιστής του ελληνικού τραγουδιού άφησε εποχή όχι μόνο για τη φωνή αλλά και για το στιλ της ερμηνείας που καθιέρωσε. Στην κορυφή του ελληνικού τραγουδιού για δεκαετίες, αληθινός σταρ, θεωρείται από το κοινό και τους ομότεχνούς του ένας ανεπανάληπτος ερμηνευτής. Ο Βοσκόπουλος ήταν το δωδέκατο παιδί μετά από 11 αδερφές και μεγάλωσε στην Κοκκινιά.

Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1958, σε ηλικία 18 ετών σε σκηνοθεσία Θάνου Τράγκα, και πέντε χρόνια αργότερα, το 1963, έκανε το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο. Μπήκε στη δισκογραφία με το τραγούδι Βήμα-βήμα του αξέχαστου μουσικοσυνθέτη Λυκούργου Μαρκέα. Η καθιέρωσή του στο πεντάγραμμο ήρθε με την Άγωνία τη σημαδιακή χρονιά του 1968 (σύνθεση Γιώργου Ζαμπέτα) που μέσα σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα ξεπέρασε τις 300.000 πωλήσεις, ένα άπιαστο νούμερο για εκείνη την εποχή.

 

Ο Βοσκόπουλος συνεργάστηκε με όλους τους μεγάλους της εποχής του συνθέτες και τραγουδιστές, ερμηνεύοντας τραγούδια του Γιώργου Ζαμπέτα, του Μίμη Πλέσσα, του Άκη Πάνου, του Θανάση Πολυκανδριώτη, του Μάριου Τόκα, του Γιάννη Πάριου, του Γιώργου Κατσαρού, του Κώστα Βίρβου.

Για παραπάνω από 35 χρόνια όλες του οι εμφανίσεις συγκέντρωναν χιλιάδες κόσμου που τον θεωρούσε λαϊκό είδωλο, και δεν υπήρχε πρόγραμμα που να μη συμπεριλαμβάνει τα τραγούδια του «Δυο καρδιές», «Το φεγγάρι πάνωθέ μου», «Μα εγώ αγαπώ μία», «Και εσύ θα φύγεις», «Γλυκά πονούσε το μαχαίρι», «Οι άντρες δε μιλούν πολύ», «Άιντε στην υγειά της», «Αδέλφια μου, αλήτες, πουλιά», «Ανεπανάληπτος», «Πριν χαθεί το όνειρο μας», «Της Χελιδονούς το ρέμα», «Τσιγγάνα για χατίρι σου», «Ψύλλοι στα αφτιά μου», «Μου χρωστάει μια αγάπη η ζωή».

 

Ήταν ο τραγουδιστής που στη δεκαετία του 80, οι εμφανίσεις του ήταν sold out πριν καλά καλά εμφανιστεί στο κέντρο. Οι δίσκοι του έγιναν εκατοντάδες φορές χρυσοί και πλατινένιοι και κάθε εμφάνισή του συνοδευόταν από εκδηλώσεις λατρείας. Έγραψε εξαιρετικά τραγούδια που έγιναν μεγάλες επιτυχίες ως συνθέτης. Μερικοί καλλιτέχνες που ΄χουν ερμηνεύσει τραγούδια του είναι: Δούκισσα, Μαρινέλλα, Στράτος Διονυσίου, Αντώνης Ρέμος, Νότης Σφακιανάκης.

 

Το 1971 έγραψε τη σύνθεση του τραγουδιού «Αδέλφια μου αλήτες πουλιά» το οποίο ερμήνευσε ο Γιάννης Βογιατζής και κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης, ενώ μετείχε στο ίδιο φεστιβάλ την επόμενη χρονιά ο ίδιος, τραγουδώντας το Ξανθή αγαπημένη Παναγιά, τραγούδι που όπως είχε ειπωθεί τότε το έγραψε για τη Ζωή Λάσκαρη, η οποία ήταν παρούσα στο ακροατήριο της εκδήλωσης.

 

Η παρουσία του στο θέατρο συνοδεύεται από συνεργασίες με σπουδαίους ηθοποιούς όπως ο Βασίλης Αυλωνίτης, η Βλαχοπούλου, η Βασιλειάδου, ο Κώστας Χατζηχρήστος κ.ά. Από τις πιο μεγάλες επιτυχίες του ήταν τα μιούζικαλ: Οι εραστές του ονείρου (1972 μαζί με τη Ζωή Λάσκαρη), Τραγούδα θεατρίνε (1978 μαζί με τη Μαρία Αλιφέρη), Ήρθες σαν όνειρο (1998 μαζί με την Άντζελα Γκερέκου), όπου το θεατρικό σενάριο είναι στηριγμένο στον τρόπο γνωριμίας τους. Με μια πλούσια και πολυτάραχη προσωπική ζωή, ο Βοσκόπουλος έγινε πρωτοσέλιδο για το ειδύλλιό του και τον θυελλώδη έρωτά του με τη Ζωή Λάσκαρη, με την οποία έπαιξαν μαζί στο θρυλικό μιούζικαλ Εραστές του ονείρου, αλλά και το ειδύλλιό του με τη Δούκισα.

 

Έκανε τέσσερις γάμους, με τη Στέλλα Στρατηγού, τη Μαρινέλλα, τη Τζούλια Παπαδημητρίου και την Άντζελα Γκερέκου